Bezsenność – poważny problem.

Bezsenność – poważny problem.

Bezsenność przygodna jest najczęściej związana z niestandardowymi okolicznościami w naszym życiu, takimi jak podróże lub wydarzenia generujące duży poziom stresu. Ten rodzaj zaburzeń snu może trwać kilka dni. Bezsenność krótkotrwała często jest kontynuacją reakcji na wydarzenia niestandardowe, takie jak stres. Zwykle trwa od kilku dni do trzech tygodni. Ten rodzaj bezsenności może również być spowodowany chorobą somatyczną. Bezsenność przewlekła charakteryzuje się utrzymywaniem się objawów przez ponad miesiąc. Najczęstszą przyczyną tego rodzaju bezsenności są schorzenia psychiczne, działanie środków psychoaktywnych, nadużywanie leków uspokajających i nasennych, zaburzenia rytmu serca oraz czuwania, a także przyczyny somatyczne. Bezsenność pierwotna, występująca również pod innymi nazwami, takimi jak bezsenność idiopatyczna lub psychofizjologiczna, jest spowodowana endogennymi nieprawidłowościami powstawania snu.

Warto zauważyć, że istnieje kilka rodzajów bezsenności, które różnią się od siebie przede wszystkim okresem trwania. Bezsenność krótkotrwała może trwać od jednej nocy do kilku tygodni, podczas gdy bezsenność przewlekła może trwać miesiącami lub nawet latami. Przyczyną bezsenności może być wiele czynników, takich jak stres, depresja, choroby fizyczne, a także przyjmowanie niektórych leków. Istnieją różne sposoby leczenia bezsenności, w zależności od przyczyny i rodzaju zaburzenia. Lekarz może zalecić terapię behawioralną, leki nasenne lub zmianę stylu życia, taką jak regularna aktywność fizyczna i zdrowa dieta.

Rodzaje bezsenności.

Bezsenność przypadkowa – zwykle wynikająca z nietypowych okoliczności w życiu pacjenta (np. podróży lub wydarzenia wywołujące duży poziom stresu). Ten rodzaj zaburzeń snu może trwać od kilku do kilkunastu dni.

Bezsenność krótkotrwała – często występująca w kontekście reakcji na niecodzienne wydarzenia (np. stres). Zazwyczaj utrzymuje się od kilku dni do trzech tygodni. Może też być związana z chorobami somatycznymi.

Bezsenność przewlekła – objawy utrzymują się przez okres dłuższy niż miesiąc. Główną przyczyną są tu choroby psychiczne, działanie substancji psychoaktywnych, nadużywanie leków uspokajających i nasennych, zaburzenia rytmu serca i czuwania, jak również przyczyny somatyczne. Ten typ bezsenności wymaga specjalistycznego leczenia. Warto wyróżnić szczególny typ – bezsenność pierwotna, określana także jako idiopatyczna lub psychofizjologiczna, wynikająca z wewnętrznych zaburzeń rytmu snu.

Sen ma niezwykle istotne znaczenie dla zdrowia.

Bezsenność przygodna jest najczęściej związana z niestandardowymi okolicznościami w naszym życiu, np. podróżą albo wydarzeniem generującym duży poziom stresu. Ten rodzaj zaburzeń snu może trwać kilka dni. Bezsenność krótkotrwała często jest kontynuacją reakcji na wydarzenia niestandardowe, takie jak stres, i trwa zwykle od kilku dni do trzech tygodni. Ten rodzaj bezsenności może być także efektem choroby somatycznej. Bezsenność przewlekła to rodzaj zaburzeń snu, który utrzymuje się ponad miesiąc. Najczęstszą przyczyną są schorzenia psychiczne, działania środków psychoaktywnych, nadużywanie leków uspokajających i nasennych, zaburzenia rytmu serca i czuwania, a także przyczyny somatyczne. Bezsenność pierwotna, występująca także pod innymi nazwami, takimi jak bezsenność idiopatyczna lub psychofizjologiczna, to szczególny typ, który jest spowodowany endogennymi nieprawidłowościami powstawania snu.

Leczenie bezsenności

W zależności od rodzaju zaburzeń snu, powszechnie stosuje się leczenie farmakologiczne oraz terapię behawioralną. W żadnym wypadku nie należy polegać na nadużywaniu leków nasennych jako głównej metodzie leczenia bezsenności. Pomocna w ocenie stanów zaburzeń snu jest specjalistyczna diagnostyka, która obejmuje badania poligraficzne, umożliwiające zdiagnozowanie przyczyn bezsenności i określenie, na ile zaburzenia snu wynikają np. z chorób somatycznych, czy są spowodowane zaburzeniami oddychania, bezdechem sennym. W leczeniu bezsenności sprawdza się również terapia poznawczo-behawioralna oraz treningi relaksacyjne. Oprócz badań poligraficznych, warto skonsultować się z psychiatrą oraz specjalistami zajmującymi się zaburzeniami snu i skorzystać z pomocy poradni leczenia zaburzeń snu.

Terapia poznawczo-behawioralna bezsenności

Najskuteczniejszą metodą leczenia bezsenności jest terapia poznawczo-behawioralna bezsenności (CBT-I). Celem tej terapii jest uregulowanie rytmu snu w taki sposób, aby pacjent miał możliwość uzyskania snu lepszej jakości. W ramach CBT-I uczymy się lepszej higieny snu, czyli eliminujemy rozpraszacze uwagi w sypialni oraz wprowadzamy harmonogram snu, który pomaga stopniowo wydłużać czas snu.

Leki nasenne to grupa leków stosowanych w leczeniu zaburzeń snu. Są one dostępne zarówno na receptę, jak i bez recepty, co może wpłynąć na ich skuteczność oraz potencjalne zagrożenia dla zdrowia. Oto kilka ważnych informacji dotyczących zalet i wad stosowania leków nasennych:

Zalety:

Skrócenie czasu potrzebnego na zaśnięcie: Niektóre leki nasenne mogą skrócić czas potrzebny na zaśnięcie, co jest szczególnie ważne dla osób cierpiących na bezsenność.

Poprawa jakości snu: Leki nasenne mogą poprawić jakość snu, co wpłynie na poprawę samopoczucia i funkcjonowania w ciągu dnia.

Wady:

Uzależnienie: Stosowanie leków nasennych na dłuższą metę może prowadzić do uzależnienia, co może być szkodliwe dla zdrowia.